3. REDEMPTUS, Mulcta pecuniaria aut honoraria in judicio damnatus. Instr. ann. 1217. inter Probat. tom. 1. Hist. Nem. pag. 56. col. 1 :

Ponit P. Altrannus quod P. Bonitus vocavit eum en cuz tracher, Redemptum a curia.... Dixit etiam testis quod P. Bonitus et uxor ejus vocaverunt P. Altran latronem, Redemptum a curia.

Lit. remiss. ann. 1358. in Reg. 86. Chartoph. reg. ch. 501 :

Ipsum Colardum dictus Johannes contemptibiliter vocavit servum cornutum, Redemptum, etc.

Lit. ann. 1378. tom. 6. Ordinat. reg. Franc. pag. 375. art. 1 :

Habeant iidem consules eligere in consiliarios dicti consulatus octo probos homines et prudentes, qui non sint aliquo crimine delati, condempnati seu Redempti infamia vel ignominia.

Et pag. 376. art. 3 :

Ipsi non eligent ad regimen dicti consulatus..... aliquem alium, quem sciant delatum aut dampnatum seu Redemptum de aliquo crimine seu infamia.

Vide Redimere vitam.