« »
 
[]« Redimentia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 071a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REDIMENTIA
REDIMENTIA, Vectigal, tributum. Permutatio quorumdam castrorum inter Johannem Dalphinum et Ludovicum dominum de Anthone ann. 1315. tom. 1. Histor. Dalphin. pag. 31. col. 2 :
Item nos nec successores nostri non habebimus... aliquos gardiatores, Redimentias seu servitutes infra jurisdictionem dictorum liberorum, nec causam habentium ab eisdem, nec etiam infra mandamentum Anthonis,... et si contingeret aliquem vel aliquos commorantes infra jurisdictionem ipsorum aliquam Redimentiam nobis aut gentibus nostris facere aut solvere... ipsi liberi... possint et eis liceat sine offensa seu indignatione nostra... prædictas Redimentias seu gardas levare ab eis, et dictos servientes et alios infra jurisdictionem dictorum liberorum commorantes, aut contra præsentem ordinationem facientes, punire in corpore, aut in bonis, pro suo libito voluntatis.
Ubi Redimentia et Garda idem omnino sonare videntur ; erat autem Garda, ut in Guarda 1. dictum est, Tributum annuum ab inferioris conditionis hominibus pro tutela et protectione potentioribus exsolutum : quæ tributi species hic, si bene conjecto, dicitur Redimentia, quod illud solverent inferiores, ut sese redimerent a potentiorum vexationibus.
P. Carpentier, 1766.
Lit. Caroli VI. ann. 1418. tom. 10. Ordinat. reg. Franc. pag. 496 :
Quia ex privilegio habitantibus ipsius civitatis [] (Carcassonæ) concesso, venditores dictorum victualium, juvamina nec aliam Redimentiam non solvebant, etc.