« »
 
[]« Redimicula » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 072a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REDIMICULA
REDIMICULA, Idem quod Latinis Redimiculum, Ornamentum capitis mulieris. Legitur apud Mabillon tom. 4. Annal. Benedict. pag. 286.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Redimiculare, Redimiculum solvere Clossæ Lat. Græc. : Redimiculat, ἀναλύει δέσματα.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Redimiculum Præbendæ, Reditus annuus præbendæ Canonici. Fundatio Collegii Canonicorum Bruxellis ann. 1047. apud Miræum tom. 1. pag. 57 :
Ecclesia nullo erat juvamine fulta, et undique egens auxilii, ad ejus ædificationem Redimiculi præbendarum (vacantium) partem dimisi, ne statum eleemosynæ omnino viderer vendere pretio.