![[]](img/image.png)
REDIMICULA, Idem quod Latinis Redimiculum, Ornamentum capitis mulieris. Legitur apud
Mabillon tom. 4. Annal. Benedict. pag. 286.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Redimiculare, Redimiculum solvere Clossæ Lat. Græc. : Redimiculat, ἀναλύει δέσματα.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Redimiculum Præbendæ, Reditus annuus præbendæ Canonici. Fundatio Collegii Canonicorum Bruxellis ann.
1047. apud Miræum tom. 1. pag. 57 : Ecclesia nullo erat juvamine fulta, et undique egens auxilii, ad ejus ædificationem Redimiculi præbendarum(vacantium)partem dimisi, ne statum eleemosynæ omnino viderer vendere pretio.