REFRAGARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Refragare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 081a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REFRAGARE

REFRAGARE, Refragari, Contradicere, repudiare, ἀποψηφίζειν, ἀντιλέγειν, ἐναντιοῦσθαι, ἀντιτἀσσεσθαι, ἀντιϰεῖσθαι, in Gloss. Lex Ripuar. tit. 59. § 2 :

Et si quis in posterum hoc Refragari vel falsare voluerit, etc.

Formula 58. Lindenbrogiana :

Propterea hanc Epistolam tibi fieri vel firmari rogavi, ut nullo tempore aliquis de hæredibus meis seu prohæredibus hanc convenientiam inter nos factam immutare vel Refragare non possit.

Charta ann. circiter 876. inter Probat. novæ Histor. Occit. tom. 1. col. 129 :

Si... quælibet ulla intromissa persona, quæ contra hanc venditionem venire, aut eam Refragare præsumpserit, etc.

Refragatio, Contradictio. Glossæ Lat. Græc. : Refragacio, ἀντιδίϰησις, ἀντιλογία, ἀντιμάχησις, ἀντιῤῥησις, ἐναντιότης, ἀντίταξις. Vetus Charta in Chron. Reichersperg. :

Nulla debeant a vobis Refragatione turbari.

Adde Chartam Dagoberti Regis Franc. ann. 639. apud Miræum tom. 1. pag. 123. col. 2. aliam Theodorici II. ann. 722. ibid. pag. 128. col. 2. aliam ann. 1044. apud D. Calmet tom. 1. Histor. Lothar. col. 419. etc. Utitur etiam S. Augustinus Epist. 177.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Refragator, Qui refragatur, contradicit, adversatur. Tertull. adv. Gnosticos cap. 1 :

Omnes martyriorum Refragatores ebulliunt.

Refragium, Refragatio, ἀποψηφισμός. S. Ambrosius enarrat in Ps. 104 :

Si quis ipsa introspiciat rerum negotia, cognoscet, quanta sapienti adjumenta, et quanta in ipsis insipienti Refragia sint.

Adrevaldus lib. 1. de Mirac. S. Benedicti cap. 6 :

Legatis itaque directis ab Antistite absque quolibet Refragio, etc.

Utitur etiam Interpres Egesippi. Vide Gronovii Observ. in Eccles. Script. cap. 21.