« »
 
[]« Regaliolus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 089a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGALIOLUS
REGALIOLUS, ὁ βασιλεύς, in Glossis Lat. Græc. et Græco Lat. Suetonio in Cæsare Regaliolus avis est, quam alii Galgulum, alii Regulum interpretantur. Glossæ Lat. Græc. : Regavioliolus, vel, ut habetur in Castigationibus Regaviliosus, σπίννος, (vel σπίνος, Latinis Fringilla :) pro quo Salmasius ad Hist. Aug. pag. 301.
Reguleolus,
Vulcanius vero Regaviolus, quæ postrema lectio Casaubono ad Suetonium non videtur absurda cum sic dicta sit hæc avicula, quasi Rex avium. Rursus in Glossis Latino Græc. : Regausolus, βασιλίσϰος, ὀρνύφιον. Vide Gesnerum et Fabrum in Thesauro.