« »
 
[]« 1 regionarii » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 095a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGIONARII1
1. REGIONARII, apud Papiam, sunt a Pontificibus constituti in Schola Notariorum et Subdiaconorum, quos licebat per absentiam Pontificis in conventu sedere Clericorum, et cæteros habere honores. Honorius I. PP. Epist. 2 :
Primogenitum itaque Subdiaconum et Regionarium nostræ Sedis, Gradensi Ecclesiæ Episcopali ordine, cum pallii benedictione direximus consecrandum. Regionarius primæ Sedis,
apud Aimoinum lib. 2. Hist. cap. 17.
Regionarius Romanæ urbis,
in Vita Ludovici Pii ann. 835.
Theophanius Regionarius,
apud Anastasium in Constantino PP. pag. 65. Ita Regionarius nude apud Gregorium Magn. lib. 7. Indict. 1. Epist. 5. Joannes Diaconus lib. 1. Vitæ ejusdem S. Gregorii, Gordianum ejusdem patrem, Regionarium nuncupat.
Duodecim diacones Regionarii, qui solent Evangelium legere in stationibus ecclesiarum Romæ constitutis
, eidem Johanni in libro de Ecclesia Lateran. apud Mabillon. tom. 2. Musei Ital. pag. 567. Sed cum is titulus
Notariis, Diaconis, Subdiaconis, et Defensoribus
conveniat, quærunt viri docti cui harum dignitati nudis Regionarii titulus competierit. Vide Baronium ann. 598. num. 16.