REGRADATIO, ϰαταϐιϐασμός, in Glossis Gr. Lat. Pœna militaris, civilis, et canonica, cum quis a gradu dignitatis dejicitur. S. Hieronym. Epist. 61. cap. 5 :

Finge aliquem Tribunitiæ potestatis suo vitio Regradatum, per singula militiæ equestris officia ad tyronis vocabulum devolutum, etc.

Vide Cujacium ad lib. 12. Cod. tit. 17. leg. 3. et Henricum Valesium ad lib. 15. Ammiani. De Regradatione seu retrusione in ultimum locum (pœna scilicet Canonica,) agunt Gregorius M. lib. 1. Epist. 81. Innocentius III. lib. 2. Epist. 11. can. Presbyter 82. dist. can. Præcipimus 95. dist. can. Mandamus § 19. quæst. 3. cap. Interdiximus, de Ætate et qualit. cap. Licet quibusdam, de Regular. Goffridus Vindoc. lib. 2. Epist. 12. Stephanus Tornac. Epist. 17. Hugo Flaviniac. pag. 181. etc. Obtinuit etiam ea inter Monachos. Vide Nomasticum Cisterciense pag. 310. 315. 316. 324. 338. 339. 340. etc. et Guigonem II. Priorem Cartusiensem in Statutis ejusdem Ordinis cap. 77. Alia apud Altaserram de Jurisdict. Eccles. lib. 9. cap. 9.