« »
 
[]« Regratarii » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 097b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGRATARII
REGRATARII, Regratatores, Qui res emunt, ut possint postea pluris vendere, et aliquid de justo et solito earum pretio insuper corradere, unde vocabuli etymon, quod frustra ab Anglico deducit Skenæus : nostris enim Corradere, Regrater dicitur. Dardanarii videntur appellari in Jure civili :
Ultimi negotiatores,
in leg. 6. Cod. de Dignitatibus (12, 1.) :
παλιγϰάπηλοι
Græcis, et ὑποϰάπηλοι Philostrato lib. 4. de Vita Apollonii, qui a primis mercatoribus, qui ἔμποροι, et μεγαλέμποροι iisdem nuncupantur, sumunt, quod aliis vendant :
Regratiers publics,
in Consuet. Arvern. cap. 3. art. 2. Charta Ludovici VII. pro Aurelianensibus ann. 1178 :
Regratarii non emant victualia infra banlivam, et vendant Aurelianis.
Ubi vetus versio Gallica, tom. 1. Ordinat. Reg. pag. 16. habet :
Li Regratier n'achetent vitaille dedens la banlieue, por que ils la vendent à Orliens.
Literæ Caroli primogeniti Regis Hierosol. et Siciliæ ann. 1219. pro Andegavensibus, tom. 2. earumdem Ordinat. pag. 31 :
Et nul homme ne peust vendre pain à Regrat, ne vendre blé à Regrat en Angers. Et que nul Regratier, qui vive de Regrat, ne peut achater nulle chose pour vendre à Regrat, jusque à l'heure de tierce de jour. Et que nul Regratier ne peust aller, par luy ou par autre, encontre vitaille, pour les achater en chemin, tant comme les bonnes anciennes durent.
De Regratariis agunt præterea Statuta Gildæ Scoticæ cap. 28. Iter Camerarii Scotici cap. 20. Leges Burgorum Scoticorum, cap. 72. Cowellus lib. 4. Instit. Jur. Anglic. tit. 18. § ult. Rastallus verbo Regrater, Thomas Blount in Nomolexico verbo Regrator, etc. Vide Foristallare.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Restrictiori notione vocem Rigattiere, quæ ejusdem originis est, accipiunt Itali, pro eo nempe qui vestes interpolat, aut vendit interpolatas, Gall. Fripier. Octavius Ferrarius in Orig. ling. Ital. :
Rigattiere, Recatone ; Hisp. Regaton ; Interpolator, auctarius : Venetis Strazzarolo : Qui vestimenta vetera resarcit, interpolat et reconcinnat, ut carius vendat, quasi reaptator, reaptarius, Rigattiere.
Tum e Græco vocis originem arcessere contendit. Benvoglientus illud potius derivatum censet ex italica voce Raccatto, hoc est, a vestimentis veteribus recuperatis sive receptis, ut reconcinnentur,[] unde et postea efformatum Raccatiere, pro quo Senenses, mutato r in l, dixere Ligrittiere. Hæc fere Muratorius tom. 15. pag. 131.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Regrataria, Interpolatio, mangonium, Gallice Regraterie. Charta Richardi II. Regis Angl. ann. 1399. apud Rymer. tom. 8. pag. 85. col. 1 :
Homicidia, deprædationes, latrocinia, mahemia, extorsiones, oppressiones, Regratariæ, ac excessus laboratorum, etc.
Regrataria, dicta olim platea Parisiis, in Charta ann. 1218. in Tabular. N. D. de Campis Domus sita habetur in Regrataria juxta Judaismum.
P. Carpentier, 1766.
Regraterius, idem qui Regratarius, Gall. Regratier, Leodiensibus Recopeur. Inventar. Chart. reg. ann. 1482. fol. 96 :
Littera acquisitionis cujusdam plateæ, sitæ Parisii in vico Jardinorum, a Maugeio Regraterio, etc. De anno 1277.
Charta ann. 1355. tom. 2. Hist. Leod. pag. 422 :
N'est droit que Recopeurs ne Recoperesses puissent ou doivent par eaulx ne par aultruy achater à une liewe près de Liege.