« 1 reia » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 102c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REIA11. REIA, Modus agri proscissus, ex Gallico Raye, seu, ut Picardi efferunt,
Roie. Tabularium Prioratus Lewensis in Anglia pag. 21 :
fol. 46 :
Omnis Lanceta, omnis Toftman, et omnis Molman, qui non sedet super Ogeland, debent spargere unam Reiam de fient,id est, stercorare debet unam strigam, seu versum, Gallice :
Ils doivent espandre du fumier sur une Raie de terre.Chartularium Monasterii Aquicinctensis
fol. 46 : Debet etiam ei monachus semel in anno carrucam suam accommodare ad quamcumque Reiam voluerit.Vide Rega.

