« »
 
[]« Rejacere » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 103a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REJACERE
REJACERE, idem quod simplex Jacere, Positum esse. Charta ann. 994. apud Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 432 :
Qui simul viginti quatuor regales mansi in prænominatis locis Rejacentes, sediminibus, campis, etc.
Infra :
Quæ omnia in comitatu Tervisiano Rejacere videntur.
Alia ann. 1158. apud Cenc. inter Cens. eccl. Rom. :
De omni jure seu actione, quam habeo in domo, quæ Rejacet in castro, quod vocatur Orcle.
Alia apud Maium in Glossar. novo Latin.