![[]](img/image.png)
«
1 relere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 107a.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/RELERE1
1. RELERE. Vox
relent legitur in
Lama 2. mendose omnino pro
vel et, si
recte edidit Leibnitius tom. 1. Scriptor. Brunsvic. pag. 987.