« »
 
[]« 3 relevatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 109c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RELEVATIO3
3. RELEVATIO, Græce διυλισμός, proprie Percolatio, expurgatio ; metaphorice vero animi relevatio seu recreatio post afflictiones. Vetus Interpres S. Irenæi lib. 1. cap. 14. num. 8. novæ edit. :
Et propter hoc quando in doloribus et calamitatibus anima fuerit, in Relevationem suam dicit Ω in signum laudationis : ut cognoscens illa quæ sursum est anima, quod est cognatum suum, adjutorium ei deorsum mittat.
Vide notam Editoris in hunc locum.