« »
 
[]« Reliquiare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 114b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RELIQUIARE
RELIQUIARE, Theca sacrarum reliquiarum, Gall. Reliquaire. Necrologium MS. FF. Minorum Silvanect. :
Procuravit Reliquiare argenteum... item reliquit unum ferculum et Reliquiare ad reponendum Corpus Domini in paradiso in festo Eucharistiæ.
Literæ Capituli Paris. ann. 1499. apud Lobinell. tom. 5. Hist. Paris. pag. 720. col. 2 :
Octavo, donabitur Reliquiare valoris centum francorum, vel eo circa, in quo sunt sacra B. Sperati et suorum sociorum Chillitanorum ossa... Nono, Reliquiare dabitur valoris circiter francorum[] quinquaginta, in quo de vera Cruce Salvatoris Domini continetur.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Reliquiarium, Eadem significatione. Instrumentum de apertione capsæ S. Dominici Mart. apud Stephanotium tom. 5. Fragm. MSS. :
Reliquiæ, excepto proprio corpore S. Dominici, fuerunt positæ in aliis Reliquiariis.
Inventarium Reliquiarum S. Severi apud eumd. Stephanot. tom. 1. Antiq. Vascon. MSS. pag. 58 :
Cum multis Reliquiariis Ecclesiæque ornamentis.
Rursum occurrit in alio Inventario ann. 1419. apud eumd. Stephanot. tom. 1. Antiq. Occitan. pag. 421. et in Testamento Beatricis de Alboreya Vicecomitissæ Narbonæ ann. 1367. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 1523.
L. Favre, 1883–1887.
Pro reformatione cujusdam crucis et Reliquiarii, necnon armorum dicti domini nostri elevatione in calamo aureo ad sugendum eucaristiam facto.
(Mandat. Camer. Apostol. Arch. Vatic. an. 1417-21, f. 48.)
© École des chartes.