« »
 
[]« Rematopoea » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 118a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REMATOPOEA
REMATOPOEA, Fictio vocis, ῥῆμα, vox, vocabulum, et ποιεῖν, fingere, idem quod ὀνοματοποιία, Joh. de Janua :
Rematopeya, Verbi confirmatio, ut in verbis fictititiis, quæ sunt prolata et inventa per Rematopeyam, ut timuit, (leg. tinnitus, scilicet a similitudine soni ;) unde Rematopeyus, ad rematopeyam pertinens, vel prolatum vel fictum per rematopeyam.