« »
 
[]« Remutare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 122b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REMUTARE
REMUTARE, Mutare. Concordia Berthæ cum Monasterio S. Vincentii in Gestis Aldrici Episcopi Cenoman. apud Baluz. tom. 3. Miscell. pag. 169 :
Unde convenit, ut tres epistolas uno tenore conscriptas inter se fieri et accipere deberent, quod ita et fecerunt, ut nullus contra parem suum de istis convenientiis se Remutare non posset.
Alterum locum vide in Remisus.
P. Carpentier, 1766.
Iterum mutare. Charta ann. 1115. apud Murator. tom. 3. Antiq. Ital. med. ævi col. 1119 :
Si prædictam commutationem Remutare aut in aliquo diminuere quæsierimus ullo modo, etc.
Libert. loci de Stagello ann. 1331. in Reg. 69. Chartoph. reg. ch. 174 :
Possint reficere et mutare et Remutare semel et pluries paxeriam et paxerias.
Unde et nostris Remuer, eadem notione. Charta Auberti abb. Castric. ann. 1247. in Chartul. Campan. fol. 343. col. 1 :
Chacun an Remueront li borjois ces quatre eschevins le jor de la saint Jehan Baptistre.
Occurrit præterea in Lit. ann. 1370. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 376. art. 12. et in aliis ann. 1385. tom. 7. pag. 117. art. 5. Hinc nutricibus vox Remuer familiaris, pro Mutare fascias infantis. Sed et pro Vulnus curare a nostratibus est usurpatum. Lit. remiss. ann. 1378. in Reg. 113. ch. 363 :
Les exposans batirent ledit Colin et lui rompirent les deux jambes ;... lequel Colin, pour ce qu'il estoit haïz de tout le pueple, aucuns mire ne cirurgien ne le voult aler Remuer.
Aliæ ann. 1397. in Reg. 152. ch. 197 :
Lequel Henry dist au suppliant qu'il se sentoit trop malement bleciez, en lui priant qu'il alast avecques lui pour le faire Remuer : et adonc se partirent et alerent en la maison Jehan Morice prestre, où ledit Henry fu Remué.
Unde etiam nunc Remué de germain in quibusdam provinciis usitatum, pro Issu de germain, a germano cognatus. Lit. remiss. ann. 1375. in Reg. 108. ch. 253 :
Robin Doccie cousin germain [] dudit Martin, et cousin Remué de germain de Colette sa fille, etc.
Aliæ ann. 1459. in Reg. 189. ch. 401 :
Trois prouches parens du suppliant, c'est assavoir les deux Remués de germain et le tiers fils d'un sien cousin germain.