« »
 
[]« Renegatus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 123c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RENEGATUS
RENEGATUS, Qui religionem suam ejuravit. Charta Jacobi II. Regis Aragon. pro Judæis ann. 1242 :
Prohibemus, ne alicui de Judaismo vel paganismo ad fidem nostram Catholicam converso præsumat [] aliquis... improperare conditionem suam, dicendo, vel vocando eum Renegat, vel Tornadie, vel consimile verbum.
Rogerus Hovedenus ann. 1192 :
Et cepit in equitatione illa 24. paganos, et unum Reneez, qui quondam Christianus fuerat, et Dominum nostrum Jesum Christum negaverat.
MS :
Envers Hervé le cuivers Renoié.
MS. :
A Fromont dient li cuivers Renoié.
Joinvilla in S. Ludovico pag. 78. de quodam Christiano, qui sua abjurata religione Mahumetanam amplexatus fuerat :
Je crains si je allois vers vous, la pouvreté où je serois, et les grans infames reprouches, qu'on me donneroit, tout le long de ma vie, en me appellant Regnoié, Regnoié. Pourtant j'aime mieux vivre à mon aise, et richomme, que de devenir en tel point.
Renée, in Assis. Hieros. cap. 70 :
Se sont ceaus qui ne peuent porter garantie en la haute court,... esparjures, foimentis, tratours, bastars,... ceaus qui ont esté Renées.
Eadem, ut puto, notione, Constitutiones Eccles. Valentinæ tom. 4. Concil. Hispan. pag. 148. col. 1 :
Si Canonicus... intus sacram ædem... per Dei aliquod membrum ejusque virginis matris Mariæ juraverit, et in similia verba Renech de Deu proruperit, si clericus aut beneficiatus fuerit, pœnam quinque solidorum incurrant.
Vide Nicol. Fullerum lib. 2. Miscellan. sacr. cap. 3. et in Tornadiz.