« Renfortium » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 124a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RENFORTIUMRENFORTIUM, ex Gallico Renfort, Idem quod corroboratio, vel, ut ita dicam,
fortificatio. Ita
Renfortium esgardii, vel sgardii, in Statutis Ordinis Hospital. Hieros. tit. 8. § 1. est judicum duplicatus numerus : nam esgardium, judicium sonat. Vide tit. 19. § 10.
P. , 1766.
◊ Unde Renforcier,
pro Corroborare, confirmare, in Lit. remiss. ann. 1406. ex Reg. 161. Chartoph. reg. ch.
39 : Lesquelles tréves ledit Dumesnil eust données et fiancées audit Sirebon ; et après ce ledit viconte eust donné et assigné jour aux parties certain après ensuiant, à comparoir pardevant le bailli d'Evreux ou sonpro Encherisseurs, Licitator, in Charta ann. 1339. ex Tabul. S. Joan. Laudun. :lieutenant, à son siege d'Orbec, pour Renforcier lesdites treves. Renforsans,
Lequel Bertrans comme li plus offrans et li derreniers Renforsans, etc.

