« »
 
[]« 2 repa » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 126c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REPA2
2. REPA, f. pro Reva, Vectigal, quod pro mercibus ab exteris regionibus allatis penditur. Charta Phil. comit. ann. 1163. ex Chartul. 1. Fland. ch. 325. in Cam. Comput. Insul. :
Repa caldariorum, quatuor denarios.
Nisi significetur caldariorum collectio, a Saxonico rep, corrigia, vinculum.