REPASCERE, pro simplici Pascere. Charta Caroli Simplicis ann. 914. apud Miræum tom. 2. pag. 806 :

Nec in mansiones, neque in annonas, vel pratis audeat caballos suos Repascere.

Computus ann. 1345. tom. 2. Histor. Dalphin. pag. 525. col. 1 :

Item, pro equo dicti Aymoneti, qui Repascuit in nemore Vincellarum, vi. den. paris.

S. Paulinus Epist. 44. ad Aprum et Amandam :

Quid igitur agam, a quo mihi tribui vel commodari petam vel supellectilem, qua possim digno ambitu triclinium divitis æmulari ; vel impendia, quibus possim divitem pauper Repascere.

Hoc est convivio excipere illos, a quo exceptus sum. Simili notione Poem. 21. ad Cytherium :

Ut pullus aquilæ dicitur Repascere

  Cura parentes mutua,

Quos vis senectæ rursus implumes facit,

  Nidoque pascendos refert, etc.