« »
 
[]« Repellitudo » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 129b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REPELLITUDO
REPELLITUDO, Impedimentum, obstaculum. Charta ann. 5. Ludovici Imper. apud Meichelbeck tom. 2. Histor. Frising. pag. 206 :
Sin autem ipse, Domino vocante, ante mundum desereret, pars illius præter ullam Repellitudinem ad hanc domum, ubi pro remedium animæ suæ donavit, firmiter usitaretur.