REPLEVINA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Replevina » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 131a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REPLEVINA

REPLEVINA, Cautio ad redimendum aliquid captum, fidejussio. Scacar. ann. 1282. ex Cod. reg. 4653. A :

De nobilibus Normanniæ proponentibus, quod licet non haberent justitiam spatæ placiti, tamen omnis Replevina nantorum captorum pro querela mobilis vel catalli, absque inquesta, ad ipsos pertinebat ; et quod super hoc servientes domini regis eisdem injuriam faciebant. Habito super hoc consilio, concordatum fuit quod omnis Replevina in omnibus casibus ad regem pertinebat.

Vide Plevina in Plegius. A verbo