« »
 
[]« 2 reponderare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 131c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REPONDERARE2
2. REPONDERARE, Rependere. Sidonius[] lib. 1. Epist. 4 :
Reminiscaris, velle me tibi studii hujusce vicissitudinem Reponderare.
Et lib. 5. Epist. 1 :
Reponderatur tibi ex hoc consummatissima gloria.
Adde lib. 9. Epist. 11. Claudius Mamert. lib. 3. cap. 15 :
Pro falsitate veritatem alicui Reponderare.