REPTIVIDA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Reptivida proles » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 136c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REPTIVIDA

REPTIVIDA Proles. Mabillon. sæc. 3. Bened. part. 2. pag. 125. ex Herkemperto et Leone Marsicano locum hunc refert :

Ille quidem (Ratchisus Rex Longobardorum) cum filiis ad B. Benedicti cœnobium profectus est, ubi sub artissima vitæ districtione vitam finivit : uxor vero ejus Taxia nomine cum Reptivida prole sua similiter mutato habitu, etc.

Hic hæret vir oculatissimus. An nomen proprium virginis ? Nomen filiæ Tassiæ erat Rottruda. Vide Chronic. S. Benedict. ad ann. 744. apud Pertz. Scriptor. tom. 3. pag. 200.