« »
 
[]« Resaantuma » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 139c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESAANTUMA
RESAANTUMA, mendose, pro Reseantisia, Jus domini feudalis, quo vassallum seu tenentem cogere potest, ut intra feudi sui terminos habitet aut mansionem habeat. Charta ann. 1249. ex Bibl. reg. cot. 19 :
Concessi Ricardo fabro... dimidiam vavasoriam, quæ tenent de me de feodo as Eymelis,....... videlicet de Resaantuma, quod dictum feodum debebat... Sciendum est quod ego Alexander de Plesseiz nec hæredes mei non possumus constringere dictum Ricardum, nec participes præfati feodi, faciendi Resaantumam in præfato feodo, mec de nullo servitio.
Vide in Residentes.