« »
 
[]« Resisus bannus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 146a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESISUS
RESISUS Bannus,
quod in lingua Theodisca Scastlegi, id est, armorum depositio, vocatur
, in Capitulari Wormat. ann. 829. cap. 13. Additione 4. cap. 114. et in Edicto Pistensi ann. 864. cap. 33. ex editione Baluzii, qui in Notis testatur sic in omnibus MSS. legi, ubi in editis habetur Recisus. Appendix Marculfi formula 5 :
In quadraginta noctes in proximo malo post bannum Resisum hoc debeat conjurare.