« 1 resortum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 146c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESORTUM1
1. RESORTUM, Reversio sortis seu hæreditatis ad aliquem, ad quem jure pertinet. Petitio
ann. 1292. apud Rymer. tom. 2. pag. 575 :
Patricius Comes de Marchia supplicat quod super regno Scotiæ sibi fiat justitia, quod debet de jure sibi obvenire propter defectum successionis descendentis a Rege Scotiæ Alexandro ultimo, per reversionem et Resortum ad Ildam filiam Willelmi quondam Regis Scotiæ.Vide Resortiri.