« »
 
[]« 1 ressortire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 152c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESSORTIRE1
1. RESSORTIRE, Resortire, Practicis nostris Ressortir, Habere jus appellationis ad superius tribunal. Arestum Parlamenti ann. 1341 :
Præfato Comite replicante, quod cum Ducatus et Perria prædicti immediate moveant et teneantur a nobis ratione nostræ Coronæ, ex causa Perriæ Resortiant immediate ad nostrum Parlamentum Franciæ, ut pars et membrum Coronæ nostræ, et per consequens, de ratione communis usus et observantiæ notoriæ regni nostri, cum feuda moventia aliqua castellania et immediate Resortantia (a Gallico Ressortant) ad eam judicentur et terminentur secundum usum et consuetudinem loci, unde movent, etc
. Confirmatio pacis initæ ann. 1334. inter Humbertum Dalphinum et Aymonem Comitem Sabaudiæ, tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 351. col. 2 :
Acto etiam et expresse convento inter ipsos dominos, quod nullus ipsorum dominorum vel success. et hæred. suorum in dictis feudis vel eorum aliquo valeat aliqualiter Ressortire,
hoc est, si bene interpretor, jus habere ressorti seu supremam jurisdictionem. Hic sermo est de feudis quæ Dalphinus a [] Comite Sabaudiæ, vicissimque Comes Sabaudiæ a Dalphino tenebat. In hisce feudis vetantur ressortire, boc est, supremam jurisdictionem exercere, quia feudorum conditio hæc est, ut feudalis Dominus in iis suprema jurisdictione potiatur, a qua lege hic recedere vetantur principes sibi invicem feudatarii.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ressortiri, Eodem significatu. Litteræ Ludovici XI. Franc. Regis ann. 1474. in Privilegio Equitum Ordinis S. Johannis Jerosol. pag. 21 :
A jurisdictione cujuscumque judicis temporalis, præterquam a nostra, hactenus exemptos penitus fuisse et esse, nobisque et nulli alii in superioritate et Ressorto immediate subjacere, et ad sedem regiam, non alibi, Ressortiri consuevisse.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ressortissare, Ressortizare, Resortisare, Eadem notione. Litteræ Caroli Johannis Franc. Regis primogeniti ann. 1358. apud D. Secousse tom. 3. Ordinat. Reg. pag. 296 :
Ressortizant sintque in possessione et saisina Ressortizandi coram dicto Baillivo.... Senonensi, etc.
Litteræ ann. circiter 1387. apud Menesterium in Probat. Hist. Lugdun. pag. 130. col. 1 :
Quod omnes et singuli subditi villæ Lugduni Resortissant et ad Ressortissandum veniant in omnibus casibus ressorti in sede Matisconensi, in qua antiquitus Ressortiri solebant, sub pœna 500. librarum Turon. alias per quamlibet contrarium facientem committenda.
Rursum occurrit col. seq. Arestum Parlamenti ann. 1400. e Tabulario Corbeiensi :
Ab antiquo notorie exempti ab Archiepiscopo Remensi et Episcopo Ambianensi, et in curia Romana Resortisantes erant et fuerant.
© École des chartes.