« »
 
[]« Restalagium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 154a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESTALAGIUM
RESTALAGIUM, Restelagium, Feni residuum, quod rastro colligi potest, cum fenum in cumulos coacervatum est aut in fasces collectum. Charta ann. 1221. ex Lib. albo episc. Carnot. :
A prima die qua incipiunt prata episcopi falcari, usque ad ultimam quadrigatam, famulus majoris habet quatuor denarios pro custodia et servitio, quod ibi facit, et medietatem logiæ et Restelagium.
Alia ann. 1265. in Tabul. S. Petri Carnot. :
Dicebant se habere debere in prato, quod vocatur magnum pratum apud Tyvas, in dominio dictorum abbatis et conventus, [] Restalagium.... et medietatem cujusdam logiæ, quæ fiebat quolibet anno ad custodiendum dictum pratum.
Vide Rastellagium.
© École des chartes.