« »
 
[]« Restringitor » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 156b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESTRINGITOR
RESTRINGITOR, Comes assiduus, qui alicui adhæret, ab Italico Ristringere, eadem notione. Charta ann. 1290 :
Capitanei et Restringitores debeant esse et sequi egregium virum, qui dictum insignem portabit, et commorari sub ipso insigni, et suis Restringitoribus obedire, et a sua schiera non discedere.
A Latino Restringere, nostri dixerunt Restraintif, hodie Restringent, vox medicis nota. Lit. remiss. ann. 1443. in Reg. 176. Chartoph. reg. ch. 311 :
Quant le suppliant vit le sang,... il appella de ses voisins, par lesquelx il fit faire ung Restraintif.
Ejusdem originis est vox Gallica Restridisse, pro Locus angustus, vulgo Etroit, resserré, in Lit. remiss. ann. 1466. ex Reg. 200. ch. 138 :
Ainsi que le suppliant et ung nommé Archambault furent issuz hors du bois... en une Restridisse des appartenances de la plaigne.
Mox :
Retridisse.
Unde Restroit, Angustiæ in Lit. ann. 1371. tom. 5. Ordinat. reg. Franc. pag. 403 :
Par les Restroit et passages de nostre royaume, etc. Restrinction,
Reductio, imminutio, in Stat. ann. 1367. ibid. pag. 17. art. 10 :
La Restrinction par lui faitte sur le nombre d'yceulx sergens, etc.