« »
 
[]« 2 restum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 156c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESTUM2
2. RESTUM, Idem quod supra Restis 1. Fasciculus, manipulus, Gall. Botte, et ubi de cepis agitur Glane. Charta MS. pro communia Balneoli ann. 1208 :
Saumata ceparum unum Restum solvet.