« 3 resultare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 157a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESULTARE3
3. RESULTARE, Nasci, oriri, evenire, Gall. Resulter. Bulla Innocentii VI. PP. ad Carolum
Imperat. ann. 1356. apud Ludewig. tom. 6. Reliq. MSS. pag. 15 :
Bernardus Episcopus Aptensis, quem ad instantiam tuam in Almaniam hoc anno transmisimus, ut informet se de commodo et incommodo, quod Resultaret Ecclesiæ Ratisbonensi.