« »
 
[]« Retenta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 159a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETENTA
RETENTA. Charta Raimundi Comitis Tolosatum ann. circiter 1095. inter Instrum. novæ Gall. Christ. tom. 2. col. 330 :
Hanc terram cum omnibus ejus redditibus.... concedo et largior prædicto Dei Genitricis altari, absque omni Retenta, et absque omni usu mei vel meorum parentum.
Hoc est, absque ulla exceptione, nihil prorsus inde mihi retinendo. Vide Retenementum, Retentatio 2. et Retentus.