« »
 
[]« 2 retentare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 159b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETENTARE2
2. RETENTARE, Eligere, instituere. Codex Theod. lib. 3. tit. 17. leg. 3 :
Inlustris Præfectus urbis, adhibitis Decemviris e numero Senatus Amplissimi et Prætore Clarissimo viro, qui tutelaribus cognitionibus præsidet, Tutores Curatoresque ex quolibet ordine idoneos faciat Retentari ; et sane id libero judicio, expertesque damni constituent judicantes.