« Retinga » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 161c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETINGA
RETINGA, f. Quies, cessatio, ab Anglico Resting, quod idem significat. Charta
Henrici Regis Angl. ann. 1155. apud D. Brussel tom. 2. de Usu feudorum ad calcem
pag. vi :
Fiat autem usus de francho plegio, sicuti videlicet quod pax nostra teneatur, et quod Retinga sic integra sit, ut esse consuevit.Vide Rethinga.