RETOLLERE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Retollere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 162a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETOLLERE

RETOLLERE, Retullere, Rursum tollere, auferre, capere. Chronicon Farfense apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 614 :

Quod si omnes supradictas res et castella cum Ecclesiis et Monasteriis vel cunctis eorum pertinentiis, nobis Retollere aut ipse aut sui heredes præsumpserint, etc.

Et col. 440 :

Res omnes illas atque familias, quæ in supradictis finibus Reatinis inpublicatæ vel Retultæ sint a singulis hominibus, aut nunc præsenti tempore a quocumque homine contra legem possidentur.

Charta ann. 1011. apud eumdem Murator. delle Antic. Estensi pag. 195 :

Ut sine nobis eas aliquo tempore in aliquod exinde intenti manserimus, aut Retolli, vel subtragi quesierimus, etc.

Infra pag. 200. legitur eadem notione Rectolli et suptragi.

P. Carpentier, 1766.

◊ Italis Ritogliere. Occurrit passim in Chartis Italicis.