« »
 
[]« Reubarbarum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 171a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REUBARBARUM
REUBARBARUM, pro Rhabarbarum, Plantæ genus, Gallice Rhubarbe, Ital. Reobarbaro. Statuta Civitatis Astæ de intratis portarum :
Reubarbarum solvat pro qualibet libra ponderis libras 2.
Johannes de Janua Reubarbarum dici ait quasi radix barbara a Reu, Radix, et barbarum ; sed alii Rhabarbarum appellant a fluvio Moscoviæ Rha olim dicto, nunc Wolga, juxta quem crescit hæc planta.