« »
 
[]« Reulanda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 177b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REULANDA
REULANDA. Chartularium SS. Trinit. Cadom. fol. 46. verso :
Hugo 40. sol. pro una hucenabra 3. den. pro homine 1. ob. et pro Reuland. 2. den.
An vox ducta a veteri Gallico Reu, Roga, exactio, præstatio, ex Anglico Land, Terra, ita ut Reulanda sit præstatio pro terra seu agro, quem tenuerit Hugo ? Sed hæc divinando. Vide Reve et Roga.