« »
 
[]« Reurnarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 178b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REURNARIUS
REURNARIUS, Fenerator. Gall. Usurier. Statuta Montispessul. ann. 1204. e Codice MS. Colbert. num. 4936 :
Reurnarii seu usurarii, qui denarios pro denariis accommodant, non recipiantur in testimonio.
Vox forte detorta a superiori Reva, seu a veteri Gallico Reuver, Rogare, exigere, fenerator enim plus rogat vel exigit, quam commodat. Vide Renovarius.