« »
 
[]« Revadere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 170c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REVADERE
REVADERE, pro simplici Vadere. Lex Alamann. tit. 84 :
Si qua contentio orta fuerit inter duas genealogias de termino terræ eorum, et unus dicit, Hic est noster terminus ; alius Revadit in alium locum, et dicit, Hic est noster terminus, ibi præsens sit, Comes de plebe illa, etc.