« Revania » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 170c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REVANIAREVANIA, Revanna, f. Purgamenta frumenti ventilabro discreta, quæ projici solent
volatilibus comedenda. Chartularium V. S. Vedasti Atrebat. pag. 265 :
Debemus eis singulis ebdomadis unum mencoldum de Revaniis coctæ nostræ, scilicet singulis molendinis unum boistellum.Literæ Officialis Paris. ann. 1251. e Tabulario nostro Sangermanensi :
Reclamabant super molendino S. Germani plenam minam bladi tale quale molendinum ipsum lucrabatur qualibetVoces fictæ a Gallico Van, Ventilabrum.septimana, immo et Revannas et perrosum molturæ molendini prædicti, ut dicebant, quia minam bladi, Revannas et perrosum dictus defunctus percipiebat.
P. , 1766.
◊ Revennes, in Lit.
remiss. ann. 1408. ex Reg. 163. Chartoph. reg. ch. 140 : Comme la suppliante eust prins en la grange du seigneur de Saint Sauflieu environ sept sextiers, tant blé comme Revennes.

