RHEDA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Rheda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 181b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RHEDA

RHEDA, Gallorum propria fuit. Glossæ MSS. Reg. : Ῥαίδιον, τὸ φορεῖον, ϰαὶ ῥαῖδον, ἅρμα σϰέπαστον. Quintilianus lib. 1 :

Plurima Gallica valuerunt, ut Rheda, Petoritum quoque, quorum altero Cicero tamen, altero Horatius utitur.

Fortunatus lib. 3. Poem. 20 :

Curriculi genus est, memorat quod Gallia Rhedam,
Molliter incedens orbita sulcat humum.
Exiliens duplici bijugo volat axe citato,
Atque movet rapidas juncta quadriga rotas.

Vide Casaubonum ad Suetonium. Rhedæ cursuales, quarum erat in Cursu publico, in lege 9. Cod. Th. de Legatis. De iis plura Jacobus Gothofred. in Paratit. ad tit. Cod. Th. de Cursu publico. Vide Grimm. Grammat. German. tom. 3. pag. 455.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Rheda, Expeditio militaris, si tamen vera lectio est. Vide Reisa 1.