RIESA, Nostris Riez, terres non labourées : quasi Resides terræ, ut quidam censent : at Consuetudo Herliacensis art. 4. indicat ita dictas, quasi rejectas, et derelictas, terres abandonnées, dum eas vocat terres demeurées à rejets. Agri deserti, in lege 12. Cod. Th. de Ann. et trib. (11, 1.)

Centuriæ desertæ,

in leg. 10. eodem.

Deserta et squalida loca

, in leg. 2. et 12. eod. Cod. de Indulg. debit. (11, 28.)

Inutiles, defectivi,

in leg. 3. eod. Cod. de Exaction. (11, 7.) Apud Aggenum de Limitib. agror. dicuntur

Relicta loca

, quæ sive iniquitate locorum assignari nequiverunt, sive ex voluntate conditoris, hoc est, mensoris relicta, limites minime acceperunt : vel denique quæ vis aquæ obtinuit. Quæ quidem loca plerumque proximi possessores invadunt, et opportunitate loci irritati agrum obtinent, etc. Charta Hugonis de Montcornet anni 1222. in Tabulario Fusniacensi :

Pasturare poterunt, per omnia nemora mea, exceptis quibusdam locis, quæ vulgo dicuntur Rieses... In prædictis vero Riesis pasturare non poterunt.

Ibidem :

In Riesis meis dedi et concessi annuatim eisdem decem cartatas feni.

Riez et pasturages,

in Consuetud. Bononiensi art. 133.

Laisser les terres en Riets,

in Atrebatensi veteri art. 39. 62. Vide Resa 2.