« »
 
[]« Ripator » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 193b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RIPATOR
RIPATOR. Radulfus de Diceto et Matth. Paris ann. 1191 :
Juxta sonitum illius instrumenti, quod a Ripatoribus vocatur Tabur, subito cercella quædam alarum remigio perniciter evolavit.
Ubi Somnerus : Messorem interpretatur, a Saxon. rippere, et Anglico a Ripper, vel Reaper, quod idem sonat ; nisi, inquit, quis malit raptorem intelligendum, Saxon. reafere. Sed cum hæc acta narret Radulfus ad ripam maris, videntur Ripatores iidem qui Riparii, de quibus supra, qui in maris vel fluviorum ripis manent.