« »
 
[]« Rispa » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 195b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RISPA
RISPA, Modus agri, vel potius Ora ipsius agri, a Latino Ripa. Tabularium Prioratus de Paredo in Ducatu Burgundiæ fol. 61 :
Dedit in hoc loco, in villa, quæ dicitur Tolsof, unam vercheriam, et Rispam, quæ est in fronte ejusdem vercheriæ, illam partem, quam Archimbaldus senior suus tenuit. Terminat ipsa vercheria de uno fronte via publica, ex uno latere, et de vercheria et de Rispa, similiter via publica. De alio vero fronte vercheriæ simul et Rispæ, Rispa S. Georgii ex alio latere, terra de ipsa hæreditate.
Fol. 63 :
Mansum unum cum sua consuetudine, et omnibus ad se pertinentiis, videlicet terris cultis et incultis, vineis, partis, pascuis, Rispis, consuetudine in silvis, exitibus et regressibus, etc.
Eodem fol. :
Pratis, pascuis, silvis, Rispis, aquis, aquarumve decursibus, etc.
Sic alibi non semel.