« »
 
RISUS 1, RISUS 2.
[]« 1 risus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 195c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RISUS1
1. RISUS, Italis Riso, Gall. Ris, Oryza. Informationes Civitatis Massil. pro passagio transmarino e MS. Sangerman. :
Item pisces salsos, et copas, (cæpas) et allea, et alia victualia, oleum et Risum, etc.
Codex MS. reddituum Episcopatus Altisiod. ann. circiter 1290 :
Figuæ, amigdale, Risus, dates, castoneæ... non debent ventas.
Rursum occurrit tom. 2. Histor. Dalphin. pag. 284. et 312. in Chronico Placentino Johannis Demussis apud Murator. tom. 16. col. 582. in Statutis Montis-regalis pag. 310. infra voce Rota, Mensura et alibi. Vide supra Ris 2.
[]« 2 risus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 195c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RISUS2
2. RISUS, Rixa. Vide locum in Ungareh.