« »
 
[]« 2 rivale » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 196c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RIVALE2
2. RIVALE, Idem quod Riva, Ripa, littus, margo, Ital. Rivale. Consuetudines Tolosæ rubrica de terminis messegariæ :
Et exinde sicut protenditur Rivale vocatum de Bona-valle, usque ad locum vocatum Bartaguydonis ; et exinde usque ad viam, qua itur de Bona-valle versus Tolosam ; et exinde usque ad Rivale de Castanadeta ; et inde usque ad rivum S. Aniani.
P. Carpentier, 1766.
Vel potius Rivus, rivulus. Charta admort. Caroli VII. in Reg. Cam. Comput. olim Bitur. nunc Paris. fol. 149. r° :
Item super una sextariata albaretæ sive brolii ad Rivale Andreæ,... ij. den. Thol.
Vide infra Rivallus.