« »
 
[]« Roboretum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 201a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROBORETUM
ROBORETUM, Quercetum, apud Ughellum tom. 1. parte 2. pag. 236. in Charta alia apud Puricellum in Ambrosiana Basilica pag. 367 :
Cum silvis, castaneis, Roboreis, ac stellariis, etc.
Legendum forte Roboretis. Glossæ Græc. Lat. : Δρυμών, ὁ τόπος, Quercetum, Roboretum. Aliæ Latino-Græc. : Roboretum, δρυμών, ὁ τόπος.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Hinc in Normannia aliisque variis Galliarum provinciis loca pleraque Rouvre et Roubre, a Robore, vel Rouvroy, Rouvraye et Rouvroye, a Roboreto, dicta ; unde et familiæ multæ nobiles earumque dominia iis in regionibus vocantur de Rouvrou, de la Rouvraye, etc. Hinc etiam patet, detortas fuisse voces Roveritum, et Rovretum, quæ de nemore, nostris Rouvray, olim sito in agro Parisiaco, et Rubridum, quæ de loco pagi Belsiensis, vulgo Rouvroy, dicuntur. Vide Valesium in Notitia Galliarum pag. 487. col. 1. et 546. col. 1. Histor. Beccensis MS. pag. 163 :
Quædam exorta fuerat controversia Beccenses inter et Columbenses pro decima de Roborivus,
vico vulgo Rouvres. Ex quibus liquet, scribendum esse Rouvre, non Roure, ut quidam e nostris scripserunt in Lexicis suis Gallicis, ubi de Robore quercu duriori. Vide Rover.