1. ROCHA, Rupes, Gallice Roche. Diodorus Euchyon. lib. 1. Polychemiæ cap. 17 :

Ceræ, thuris, colophoniæ, aluminis Rochæ, etc.

nostris, Alun de Roche, Alumen rupis, Anglis Roche alum, qua significatione sumenda videtur vox Rocea in Literis Edwardi IV. Regis Angl. ann. 1476. apud Rymer. tom. 12. pag. 28. col. 1 :

Tam ad sufficiens cariagium pro conductione feretri præcarissimi patris nostri Richardi Ducis Eborum pro sepultura sua ordinati, quam ad carpentarios, junctores, pictores, candelatores, qui in hac parte necessarii fuerint et opportuni, ac ceram, Roceam et filum, ubicumque inveniri poterunt.

Occurrit etiam apud Heliam Monachum de Lapide Philosoph. Donatio ann. 901. in Appendice Marcæ Hispan. col. 836 :

De meridie in ipso monte vel in ipsa Rocha.

Alia Donatio ann. 998. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 353 :

Pervenit per ipsa limite de ipsa Rocha usque in Petramela.

Charta ann. 1234. apud Stephanotium tom. 3. Antiquit. Pictav. MSS. pag. 817 :

Platea adjacenti super quadam Rocha, etc.

Hist. Cortusiorum lib. 8. cap. 2 :

Incœptum fuit Castrum Estensis Rochæ.

Vide Rocca et Rochus.