ROGNONES, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Rognones » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 207b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGNONES

ROGNONES, Rognoni, Renes, Gallice Rognons, Ital. Rognone. Statuta Civitatis Astæ collat. 7. cap. 1 :

Quod ipsi (becharii) non inflabunt, nec ponent nec poni facient aliquid intus Rognones bestiarum, quæ interfecerint, vel vendent seu vendi fecerint, nec aliquam bestiam sub spala, vel in Rognonibus, vel in aliqua parte inflabunt, etc.

Statuta Vercell. lib. 3. fol. 75. verso :

Et non possit aliquis buffare et inflare ore vel alio modo carnes, vel sagittare vel implere Rognonos, vel aliud simile facere.

Vide Roihones.

P. Carpentier, 1766.

◊ Stat. Avenion. ann. 1243. cap. 87. ex Cod. reg. 4659 :

Statuimus ne aliquis ponat ceptum (l. cepum) vel aliud in Rognonos vervecis, vel omnium agnorum, vel edorum.