« Rogo » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 207b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGO
ROGO, Secale, German. Roggen vel Rocken. Regestum Prumiense apud
Leibnitium in Collect. Etymol. tom. 1. pag. 485 :
Solvit unusquisque....... duos modios de Rogone.
P. , 1766.
◊ Glossæ Cæsar. Heisterbac. in
Reg. Prum. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. ab Hontheim pag. 682. col. 1 : Pro hostilicio denarios quatuor aut duos modios de Rogone.Infra col. 2. de Rogene.