« »
 
[]« Rogo » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 207b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROGO
ROGO, Secale, German. Roggen vel Rocken. Regestum Prumiense apud Leibnitium in Collect. Etymol. tom. 1. pag. 485 :
Solvit unusquisque....... duos modios de Rogone.
P. Carpentier, 1766.
Glossæ Cæsar. Heisterbac. in Reg. Prum. tom. 1. Hist. Trevir. Joan. ab Hontheim pag. 682. col. 1 :
Pro hostilicio denarios quatuor aut duos modios de Rogone.
Infra col. 2. de Rogene.